تغییرات ساز دهنی در گذر زمان

ساز دهنی کروماتیک قدمت به مراتب کمتری از ساز دهنی دیاتونیک دارد و تقریبا 10 سال بعد به وجود آمد.
اولین ساز دهنی های کروماتیک در حقیقت شبیه ساز دهنی دیاتونیک بود
با این تفاوت که بر روی مدل 10 سوراخه دیاتونیک یک اسلاید سوار شده بود.
این اسلاید به روش ریشتر کوک شده بود به کار گرفتند .

در سال های اخیر مدل دیگری هم به نام Slide Harp معرفی شده که به همین شیوه طراحی می شود
اما بر روی برخی زبانه های آن دریچه های ویندسیور نصب شده است
تا از نشتی هوای کمتری برخوردار باشد .

مدتی بعد شرکت هونر تصمیم گرفت مکانیسم اسلاید را در سازدهنی های 12 سوراخه
با کوک سولو (Solo Tuning) به کار گیرد و به این ترتیب بود
که اولین سازدهنی کروماتیک واقعی طراحی و ساخته شد .
کوک سولو همان طور که از نامش بر می آید ، برای نواختن سولوهای ملودیک طراحی شده
و بر خلاف کوک ریشتر ، تمام نت های گام ماژور را در هر سه یا چهار اکتاو سازدهنی
در دسترس نوازنده قرار می دهد .

آموزشگاه موسیقی

نحوه چیدمان نت ها در کوک سولو در هر سه اکتاو سازدهنی با هم یکسان است
و در واقع الگویی مشابه اکتاو میانی سازدهنی دیاتونیک استاندارد است
که در هر سه اکتاو به یک شکل تکرار شده است .

با اینکه در این کوک امکان نواختن آکورد مکشی با استفاده از نت های اکتاو پایینی وجود ندارد ،
ولی در عوض برای نواختن ملودی بسیار مناسب است
و با توجه به یکسان بودن آرایش نت ها در هر سه اکتاو ،
می توان هر ترتیب خاصی از نت ها را که در یک اکتاو اجرا می شود
به راحتی به یک اکتاو بالاتر یا پایین تر منتقل کرد ،
بدون این که تغییری در جهت نفس کشیدن نوازنده یا نت هایی که اجرای آنها مستلزم فشار دادن اسلاید می باشد به وحود آید .
هر چند امروزه کوک های متنوع دیگری هم برای سازدهنی کروماتیک طراحی شده است ،
ولی کوک سولو کماکان رایج ترین نوع کوک به کار رفته در سازدهنی های کروماتیک باقی مانده است .